Όταν πλησίαζαν τα Χριστούγεννα ολονών το μυαλό πήγαινε στο γουρούνι.
Όταν το κρέας δεν ήταν στη καθημερινή μας διατροφή στο βαθμό που είναι σήμερα και κάθε Χριστούγεννα ήταν η ευκαιρία για το νοστιμότατο πέραν όλων των άλλων χοιρινό κρέας
Συνήθως τα γουρούνια τα έσφαζαν μερικές ημέρες πριν τα Χριστούγεννα και με μια σειρά ώστε ο
ένας να βοηθάει τον άλλον στο σφάξιμο αλλά και στη συνέχεια στο γδάρσιμο.
Πάντα βέβαια ακολουθούσαν τα μεζεδάκια για όλους όσους βρισκόταν εκεί. Έκοβαν το λίπος σε κομματάκια που σε κάποια άφηναν και λίγο κρέας και το έβραζαν σε μεγάλα καζάνια (Χαλκόν ή χαλκοπουλ το λέγαμε)
Αυτά τα κομμάτια ήταν και ο μεζές για όλους όσους βρισκόταν εκεί και με κανένα κρασάκι
από τα σταφύλια εκείνης της χρονιάς στα δρύινα βαρέλια που έκαναν να μοσχομυρίζει ολόκληρο το υπόγειο που ήταν συνήθως το μέρος όπου τα τοποθετούσαν.
Επικρατούσε χαρμόσυνη ατμόσφαιρα παντού στο χωριό.
Μετά το γδάρσιμο παίρνανε πρώτα το λίπος του γουρουνιού και αφού πρώτα το έλιωναν στη συνέχεια το τοποθετούσαν σε δοχεία, όπου αφού πάγωνε, το χρησιμοποιούσαν για τα φαγητά τους όλο το χρόνο. Είναι η λεγόμενη λίγδα. Παλιότερα το λάδι ήταν μάλλον είδος πολυτελείας και συνήθως οι νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν αυτό το λίπος για τα φαγητά.
Στη συνέχεια έκοβαν το κρέας σε κομμάτια και τα τοποθετούσαν και αυτά σε πήλινα σκεύη με χοντρό αλάτι ώστε να διατηρηθούν για όσο χρόνο περισσότερο γίνεται γιατί όπως είπαμε το κρέας ήταν δυσεύρετο. Είναι τα λεγόμενα κελπαστία.
Τα έντερα του γουρουνιού αφού τα έπλεναν καλά στη συνέχεια θα έφτιαχναν τα νοστιμότατα λουκάνικα αφού άλεθαν ένα μέρος από το κρέας γι' αυτό το σκοπό στο χασάπη.
Το κεφάλι κλασικά πήγαινε για πατσά.
Πέρα από το κρέας του το γουρούνι προσέφερε και άλλα αγαθά.
Τα παιδιά βέβαια έπαιρναν την ουροδόχο κύστη του και δημιουργούσαν την μπάλα για να παίξουν ποδόσφαιρο.
Το δέρμα το επεξεργαζόταν στη συνέχεια και έφτιαχναν τσαρούχια
Κάπως έτσι περνούσαν τις ημέρες των Χριστουγέννων τις παλιότερες δεκαετίες στο χωριό μας και ήταν όλα αυτά που τις έκαναν και ξεχωριστές. Σήμερα στις πόλεις χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να κάνεις αυτές τις ημέρες να ξεχωρίσουν από όλες τις υπόλοιπες ....
*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*
©leykadi-vinia.blogspot.gr Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Όταν το κρέας δεν ήταν στη καθημερινή μας διατροφή στο βαθμό που είναι σήμερα και κάθε Χριστούγεννα ήταν η ευκαιρία για το νοστιμότατο πέραν όλων των άλλων χοιρινό κρέας
Συνήθως τα γουρούνια τα έσφαζαν μερικές ημέρες πριν τα Χριστούγεννα και με μια σειρά ώστε ο
 |
| Κώτσιος, Λαζαρος, Ηρακλής |
Μετά το γδάρσιμο παίρνανε πρώτα το λίπος του γουρουνιού και αφού πρώτα το έλιωναν στη συνέχεια το τοποθετούσαν σε δοχεία, όπου αφού πάγωνε, το χρησιμοποιούσαν για τα φαγητά τους όλο το χρόνο. Είναι η λεγόμενη λίγδα. Παλιότερα το λάδι ήταν μάλλον είδος πολυτελείας και συνήθως οι νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν αυτό το λίπος για τα φαγητά.
Στη συνέχεια έκοβαν το κρέας σε κομμάτια και τα τοποθετούσαν και αυτά σε πήλινα σκεύη με χοντρό αλάτι ώστε να διατηρηθούν για όσο χρόνο περισσότερο γίνεται γιατί όπως είπαμε το κρέας ήταν δυσεύρετο. Είναι τα λεγόμενα κελπαστία.
Τα έντερα του γουρουνιού αφού τα έπλεναν καλά στη συνέχεια θα έφτιαχναν τα νοστιμότατα λουκάνικα αφού άλεθαν ένα μέρος από το κρέας γι' αυτό το σκοπό στο χασάπη.
Πέρα από το κρέας του το γουρούνι προσέφερε και άλλα αγαθά.
Τα παιδιά βέβαια έπαιρναν την ουροδόχο κύστη του και δημιουργούσαν την μπάλα για να παίξουν ποδόσφαιρο.
*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*
©leykadi-vinia.blogspot.gr Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου